پژمان پنجائی
دلتنگی های ِ آدمی را باز ترانه ای میخواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه ی ِ برفی به اشکی نریخته میماند
همه نوشته ها ۱۵
فعالیت۷۰ دیدگاه
عضویت۴ مرداد ۱۴۰۰