ای سرزمین پاک، هر لحظه با سرود
باید هزار بار بگویم ترا درود
هر گوشه ی تو جای بزرگان عاشق است
در سینه ی تو جسم هزاران شقایق است
خاکت بهشت گونه و آبت چو زمزم است
یک عمر وصف گر کنمت باز هم کم است
انگار آن زمان که زمین آفریده شد
ایران به نام حافظ دین آفریده شد
دارد هماره دست تو بر سر خلیج فارس
جاوید روشن است چو گوهر خلیج فارس
هر شهر و روستای تو فرزندهای توست
بی شک نگاهبان تو شیر خدای توست