سلام دوستان عزیز
– سلام دوستان من
هم ترانه های عزیز
اینکه بعد از مدتها با توجه به مشغله کاری و دنیاهای مجازیِ موازی سهل الوصول، بخوای به خونه خودت برگردی خوشحال کنندست هرچند که اهالی منزل پوست اندازی کردنو نسلهای مستعد جدید شکل گرفتن ولی به هر حال هیچ جا خونه آدم نمیشه…
و یک تشکر ویژه از خانوم ربانی عزیز بابت این فضای صمیمی و اینکه منو از بین این همه دوستان خوب قدیمی واسه آشنایی با دوستان جدید انتخاب کردن.
کفشا رو سیمِ برق / دستا توو دستِ هم / رو ریل خوابیده / یه لذت مبهم
سنگو فرارو جیغ / این آخرین باره / سوتِ قطارو ایست / تعقیب کِشداره
باز تحت تعقیبم / توو خوابو بیداری / از روم رد می‌شه / یه حسِّ تکراری
ریلا فلش می‌شن / دائم به سمت من / کارم شده حتی / خوابامو پاییدن
لامصَّب از وقتی / رفته منم رفتم / رو ریل می‌خوابم / هر روزو هر هفتم
توو قلبمه اما / من از خودم دورم / هر شب دو نیم میشم / با فکر ناجورم
توو عمقِ تختِ‌خواب / پا میشم از وحشت / دائم توو کابوسم / با وحشتی مفرط
کفشام رو سیم برق / عکسش توی جیبم / دیگه مهم نیس تا / کِی تحت تعقیبم
چشمامو می‌بندم / توو عینک دودیم / قطار اومد کاش / کنار هم بوووووووووو..
پریسا عبداله زاده
بسیار زیبا بود... موفق و مانا باشید?
صادق شيخي
دم شما گرم جناب دمی زاده
رشید زرین قلم
سلام آقای دمی زاده بسیارزیبا و متفاوت موفق باشید
كارن،خواننده آهنگساز و تنظيم كننده
جناب دمی زاده عزیز همیشه از خوندن ترانه هاتون لذت بردم ...براتون بهترین آرزوها رودارم ... ممنونم که مینویسید .....
محمد قاسمی
واقعا زيبا بود ترانتون
علی اصغر شریفی
سلام دوست گرامی جناب دمی زاده همیشه کارهاتون رو با الویت و اشتیاق دنبال کردم و سعی کردم حتی شده یک نکته ای کوچک از شما یاد بگیرم میخواستم از ویژگیهای کارهاتون و فرق اون با بقیه بگم که خانم ربانی به صورت کامل و با بیان شیوا بهش اشاره کردند. پس دیگه بهتر هست بنده حرف تکراری نزنم امیدوارم از شما بیشتر بخونم و یاد بگیرم. موفق باشید.
آزاده ربانی
سلام و سپاس از حضور ومیزبانی تون . خوشحالم که مهمون ترانه هاتون هستیم .شما به سبک خاص نوشتن مشهورید . من میگم خاص مینویسید و پرنکتهو موشکافانه در سیبل قرار میدید هدف رو . اغلب ترانه هاتون از حال و هوای اجتماع نشآت میگیره وبسیار گاهی نمکین و طنازانه طنزپردازانه حتی اگرشده در قالب یک عبارت نمکین وبجا به قول جوانان ضربه رو میزنید . و از اتفاق وکشف و ضربه هرچی دوستان مایل به دیدنش هستن تشریف بیارن همینجا ..درست اومدن ! من کمتر وخیلی از کم هم کمتر دیدم کار عاشقانه ازتون ..با اینکه جسور هستین ودلاور در گفتار اما انگار دلیری تون به اندازه ای نیست که احساسی ِ محض و عاشقانه رو بخواهید امتحان کنید ..خب خوبه بدم نیست بسیار به صلاح و احتیاط نزدیک تره . گذشته از مزاح جناب دمیزاده ی عزیز ترانه ها هریک جاذبه و رندانه سخن گفتن خودشونو دارن . و عناصر مورد استفاده برای تصویر سازی ها تون غالبا از عناصر امروزین و مصالح قرن جدیده و اینجور بکارگیری زبان و واژه پردازی زبانتون رو ملموس ونزدیک به روزمرگی و گذران زندگی کرده و یک صمیمیت دیداری برای ذهنی که تصاویر رو میچینه جلوی روش ایجاد کرده .. شاید اگربخوام مقایسه کنم بازبان شعرای کلاسیک بشه گفت طیفی نزدیک به زبان و بیان نظامی ست . نظامی خورشید رو به قرصه ی صابون تشبیه میکند که سیاهی شب را میشوید و صبح را ارائه میدهد و از عناصر زندگی عامه در تصویر سازی بهره میبرد حتی در جنبه های عرفانی که میخواهد سخن بگوید اینجور کلام را می آراید : دیگ ِ جسد را نمک ِ جان که داد! من زبان شمارو نزدیک به شگرد بیان ایشون میدانم منتها در ترانه ودر عصر حاضر . بسیار مفتخر به حضور واستفاده از ترانه هاتون هستم . امیدوارم که فرد فرد دوستان این فرصت رو مغتنم بشمارند و از این دریای تجربه و مهارت و احساس و اندیشه بهره بگیرند . بسیار لذت بردم هر زمان هر ترانه ازتون خوندم . ظرفیت های متغیر دارند ترانه هاتون برای اجرا از حیث تم فکری و محتوا . امیدوارم اجراهاش رو هم همینجا پذیرا باشیم و بشنویم . حتی همین کار مشترک با جناب زرین قلم بزرگوار که زیبا بود . خوشحال میشم اینجا به اشتراک بذارید. خب خیلی زیاد حرف زدم اما همچنان نکته ها باقیست در مورد کارهاتون ..امیدوارم دوستان نکات و برجستگی هارو برقلم بیاورند . بازهم ممنون و کلا لایک میدم به ترانه ها وهمچنین شخصیت متین و محترمتون .
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو