گلایه
زندگی پر از غم اینجا
مثل خواب راحته مردن
بین ادمای بی رویا
حسرت گذشته رو خوردن
زندگی پر از غم اینجا
وقتی از گلایه لبریزم
تیر بارون میشه شعرایی
که توی دلتنگی میریزم
من هنوز بیدار بیدارم
تو غم شرابو سیگارم
از شعار های پوچ کیهانی
از چپو راستو غیره بیزارم
یه چیزی اره میکشه دایم
رو تن درخت افکارم
وقتی مبهوت دروغهای
خنده دار مجری اخبارم
سست میشم میون بی برگی
هی نفسهامو وام میگیرم
نمیدونم که با یه قرص برنج
یا شاید طناب دار میمیرم
زندگی پر از غم اینجا
چهار فصلش زمستونه
وقتی مرداش اسید میپاشن
وقتی دل فرشته هاش خونه