سمبل درد
زخم هایِ کهنه دارن تازه تر میشن همیشه
توی زندگی قلبم داره سمبل درد میشه
خنده هام مثل خودم سرد و تو خالی
نمیدونم چرا شدم مثل عروسکِ پوچِ پوشالی
تموم روزام پر شده از عذابُ سراب
تمومِ ستاره ها آوار شده رو سرِ مهتاب
انگار هر جا میرم سیل غم ها باهامه
هرجارو نگاه میکنم سایه غم ها پیشه چشمامه
دیگه خستم از اینکه شدم یه مدل درد
تموم فصلا برام شدن یه فصلِ تکراریُ سرد
همون آدم دیروزم که کمرم شده خم
شدم سَمبل درد وسط میدون شهرِ غم
کاش میشد بشم خمار همیشه خمرِ عالم
تا دردام فراموش بشه و خوبشه حالم
انگاردیگه غم و غصه ای ، دردی ندارم
آخه دیگه جونی توی تنِ سردم ندارم
محمد قاسمی
سلام مجید جان. ترانه خوبی رو ازت خوندم. موفق باشی دوست من. میدونم چرا شدم مثل عروسکِ پوچِ پوشالی استفاده ز پوچ و پوشالی پشت سرهم یه ذره تو ذوق میزنه.
نرگس عفراوی
سلام . موضوع سختی رو واسه ترانه نوشتن انتخاب کردین . ترانه تون خوب بود فقط مصرع ها خیلی بلند و کوتاه می شد . موفق باشین
مجید صادقی
سلام مجید جان کارت رو خوندم موفق باشی دوست من
نيما سكوت
درود مجید عزیز ترانه خوبی بود چند تا سوال زخم هایِ کهنه دارن تازه تر میشن همیشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ تازه تر میشن همیشه فکر نمیکنم درست باشه احتمالا منظورت این بوده تازه تر میشن دوباره توی زندگی قلبم داره سمبل درد میشه ؟؟؟؟؟؟؟ اولا سنبل درسته بعد برای کی سنبل میشه ؟؟؟؟؟؟برای خودت ؟؟؟؟ جالب نبود عروسکِ پوچِ پوشالی پوچ و پوشالی یه معنا داره تکرار پشت سر هم جالب نیتس تموم روزام پر شده از عذابُ سراب ارتباط بین عذاب و سراب رو نفهمیدم چه سرابی زندگیتو پر کرده ؟؟؟؟؟؟؟ انگار هر جا میرم سیل غم ها باهامه هرجارو نگاه میکنم سایه غم ها پیشه چشمامه اگه غم مثه سیل باهاته این سیل نمیتونه سایه داشته باشه سیل سایه نداره که برادر؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ همون آدم دیروزم که کمرم شده خم جابه جایی ارکانت توو ذوق میزنه شدم سَمبل درد وسط میدون شهرِ غم وسط میدون مجسمه میذارن یعنی شما مجسمه شدی؟؟؟؟؟؟؟؟؟ جسارت منو ببخش موفق باشی رفیق
علی یاری
زیبا بود به امید بهترین ها