سلام موضوع کار خیلی خوبه و به قول (خانوم فروزنده اصل) خوشحالم که حداقل عاشقانه نیست و تازگی داره ولی یه ضعف هایی هم داره که دوست دارم بگم این کار به نظرم خیلی شعاری نوشته شده و شعاری نوشتن هم در ترانه هم در شعر نقطه ضعف به حساب میاد مثلا بیت اول: هوای شهر ما تهران، چقد ناپاک و آلودس همیشه تار و سنگینه، پر از سربه، پر از دودس اگه وزن و قافیه رو از این بیت بگیریم تبدیل میشه به یه خبرِ توی روزنامه یا گزارش هواشناسی یا حداکثر (شعار) و جای شعار و شعار دادن در شعر و هنر نیست نکته بعدی جابجایی ارکان جمله ست که حتی در (شعر) امروز هم نقطه ضعف به حساب میاد چه برسه به (ترانه) که باید خیلی روون تر از شعر باشه مثلا بیت: طنابِ دار، این روزا شده فقدان اکسیژن منظور از این مصرع این بوده که: این روزها فقدان اکسیژن مثل طناب دار شده ولی با این جابجایی هایی که انجام شده منظور شاعر رو، هم دیر می رسونه و هم بد نکته بعدی تسلیم شدن به قافیه ست مثلا تو این دوتا بیت: تو بازی بین ما مردم با تیمایی که معروفن یا سایپا می بره مارو یا ایران خودرو یا بهمن!! توو هر بازی که می بازی بدون داور با اون تیمه با سوتش مارو له کرده ولی اونها شدن بیمه! مصرع اول خیلی بهتر از مصرع دوم نوشته شده چون تو مصرع دوم شاعر مجبور به آوردن قافیه میشه و (بهمن و بیمه) رو میاره که هیچ ارتباطی با بقیه اجزای بیت نداره و به کار نمیشینه (در ضمن اسم بردن از یه برند یا مارک تو چنین مواقعی می تونه باعث دردسر بشه و مالک اون شرکت یا کارخونه از شاعر به دلیل تشویش اذهان عمومی شکایت کنه، باور کن جدی میگم!) نکته بعدی، این بیت هست: توی مغزای ما دارن تومر می کارن این دودا کدوم دین گفته این خوبه؟ یهودی گفته یا بودا؟ اسم آوردن از یه دین یا مذهب و توصیف عقاید و باورهاشون (حتی اگر به صورت کنایی استفاده بشه که این جا استفاده شده) فقط تو کارهای آیینی قابل قبوله(که به نظر شخص من حتی اونجا هم قابل قبول نیست!) چون صحبت و قضاوت کردن در مورد اعتقادات عده زیادی از آدم ها هم سخته و هم به نظر من غیر قابل قبول، خصوصا در شعر به نظرم کار اگرهم خوبی و زیبایی ای داشته باشه بیت آخر همه رو به فنا میده چون تو بعضی از بیت ها کنایه هایی وجود داره که یه مضمون اعتراضی رو بیان میکنه و به دل میشینه ولی وقتی تو میگی: من از فردا، منِ مجنون، دیگه ماشین نمی رونم تو چی استاد دانشگاه؟ تو چی دکتر؟ نمی دونم!!! یعنی همه مشکلاتی که من ازش صحبت کردم (له شدن توسط داور، با گاری روندن، بازی رو باختن و...) همه این ها از ماشین روندن ما آدم ها به سرمون اومده! و این یعنی شعر و پیام شعر رو خراب کردن چون بیت آخر خصوصا تو اینجور کارهای اجتماعی مهم ترین بیت به حساب میاد و باید کلید باشه و در آخر یه پشنهاد: تو بیت دوم (شبا ماهی که می تابه) می تونه (شبا که ماه می تابه) باشه که آدمای بی سوادی مثل من تو بار اول خوندنش معنی ماهی(جانور) رو ازش نگیرن و همون معنی ماه(ی) یعنی (یک ماه) رو برداشت کنن مطمئنم که حرفه ای هستی و از نقد شدن خوشحال میشی نه ناراحت! خیلی طولانی شد ولی باز هم خیلی چیز ها موند و نشد بگم که میذارم برای کارهای بعدی! موفق باشی