(شکوه از تنهایی)

میخوام امشب براتون قصه ی غمهامو بگم
قصه ی نگفته ی این دله تنهامو بگم

حرف من قصه که نیست..شکوه از این تنهائیه
حسرته ندیدنه لحظه ی آشنائیه

توو تموم زندگیم هیچی به جز غم ندیدم
چی بگم جدائی و دربدری کم ندیدم

شاخه ی خشکیده زود میشکنه و خم نمیشه
هر چی بارون میباره..از ابرامون کم نمیشه!

تا میاد مرغه دلم توو آسمون پر میزنه
دوباره غم به سراغم میادو در میزنه

تا کی آواره ی کوچه های پائیز بشم
تا به کی یک تنه با غصه گلاویز بشم؟

اونی که دلش شکسته از غمای روزگار
دیگه فرقی نداره واسش زمستونو بهار!

شدم اون جزیره ای که قسمتش تنهائیه
که واسش رفتنه زیر آب..یه جور رهائیه

وقتی جغد غم میاد تو سینه پرواز میکنه
دیگه اشکم ..واسه سر زدن بهم ناز میکنه!

((۱۳۹۱/۲/۲۷))

https://www.academytaraneh.com/90018کپی شد!
1048
۳۲