بوی غربت
با سلام خدمت بزرگان محترم، این ترانه ی قدیمی به سبک خواننده ای مشخص و برای شرایط نامناسب اجتماعی و الگو برداری ها و وابستگی های اشتباه سروده شده بود که امیدوارم کم و کاستی هاش بخشیده بشه .
آسمونِ ابریِ، سقف آرزوی ما
یه دیوار سنگیِ، همیشه روبروی ما
نه نگاهی منتظر، نه قلبی می تپه برات
حسرت تنهاییِ، بغض توو گلوی ما
بوی بارون روی خاک، پیچیده توی نفسا
یه زمینِ خشک و بایر، شده آبروی ما
بوی گندم دیگه از، مزرعه بیرون نمیاد
بوی غربت میگیره، نون و این سبوی ما
ما چه دوریم از همو، چه نزدیکه غصه و غم
خنده ی غریبه ها، دیگه شد الگوی ما
اگه کاری نکنیم، زودی از پا در میایم
میشکنه غرورمون ، ساده روبروی ما
ما چه دوریم از همو، چه نزدیکه غصه و غم
خنده ی غریبه ها، دیگه شد الگوی ما
…..
۱۳۸۹سال
علی ادریس زاده
درود مرتضی عزیز. خوشحالم همیشه هستی و فعال =D> کارت کمی از زبان یکنواخت برخوردار بود و ضربه خاص و شناوری توش کم بود.واژه الگو رو تو کار بیرون دیدم و کمی هم تو وزن گیر داشتم که شاید خوب نخوندم :"> .شاد باشی @};-
رحیم ممبنی گرمسیری
درود جناب تلیکانی =D> =D> =D> =D> =D>
یاسر قاسمی
سلام موفق باشید @};-
ناهید سلیمانی
@};- @};- @};-
بهزاد صنعتی
بسیار خوب مرتضی جان @};- @};- @};- @};- @};-
نيما سكوت
درود برادر تلیکانی خیلی زیبا بود فقط وزنش دوجا ایراد داشت موفق باشید @};- @};-
وحیدی(سورمه)
سلام بسیار زیبا آفرین به این احساس لایک ۳ تقدیمتون @};- @};- @};- @};- @};- @};-
محمد حاجي نتاج
@};- @};- @};- @};- پسند+
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن