غــِــــصه ی ویلچر !!!!!
هر روز روی میز صبحانه ، اخماتو تو همدیگه میندازی
میگی ازم بیزاری و به زور ، با این تنِ رو چرخ می سازی
هر روز میگی تُف به اون روزی ، که گفتی تا آخر با هام هستی
من چیزی جز مرگ تو خیالم نیست ، وقتی تو واسم دیگه بن بستی
من تو خودم زندون میبافم ، وقتی تو قلبت واسه من جا نیست
میخوام ببارم تا که جون دارم ، وقتی که هیچ راهی به تو وا نیست
یادم میاد اون شب توی جاده ، بازم جر و بحثو شرو کردی
فرمونو کج کردی و با جیغت ؛ دنیای من رو زیر و رو کردی
از اون به بعد من با تنی افلیج ، محتاج یک شب عاشقی موندم
شرمندتم بازم نگاهت رو ، با خاطراتی تلخ لرزوندم !!!!
لجبازیات دنیامو ویرون کرد ، این غُرغُرات جونم رو میگیره
اینجا یکی هست روی این ویلچر ، داره توی تنهایی میمیره
” نگات از زخم بَستر هم برام بدتر میشه وقتی
میگی بیزاری از اینکه با یک افلیج هم تختی ”
-
سلام معین جان...میشناسیم یا.... داداش ترانه ت یه حس خاصی داره و بسیار زیبا..نمی دونه چطوره اما درست یه ترانه در همین موضوع دارم و برای اجرا دادمش...بعد از اجرا حتماً برات میذارمش...ممنونم.. @};-
-
سلام جناب حسن زاده کار خوب و با مفهومی بود، جزء موضوعاتی بود که کمتر بهش پرداخته شده، از نظر تصویر سازی هم خوب بود میشد فضا رو به راحتی تصور کرد، در مورد بقیه ی موارد هم خانوم علیخانی توضیح دادن و با نظر ایشون موافقم. موفق باشید @};-
-
معین جان کار خوبی بود ولی تو قوی تر از این ها کار داری مفهوم رو برسون و کارای پر معنا بساز ممنون =D> @};- @};-