** وایـــسا خـــدا**
از زندگی چیزی نفهمیــــــــــدم
دیروز من از دم پریشـــــــــونی
وایسا خدا امشـــــــــب پُره دردم
از حال من چیــــــــزی نمیدونی
از بچه گی توو فقر و بدبـــــختی
بابا فقط تندیـــــــــس ذلت بـــــود
مامان کتک می خورد و من هر روز
ذهنم به دنبــــــال یه عــــــلت بود
اصلا نفهمیدم چــــــــــــرا مامان
هر روز داره رنجورتر میــــشه
دردای بدخیم همه عــــــــــــــالم
توو فالمون بد کرده بود ریــــشه
چن سال بعد نون آور خــــــــونه
من بودم و دستای بی جـــــــــونم
دنیا فقط سختی رو یـــــــــادم داد
از بچه گی چیزی نمیــــــــــدونم
روزا گذشت دردا بزرگـــــتر شد
تقدیر من از اولــــــــــــش بد بود
هی دست و پا زدم تـــوی مرداب
هرکی رسید دستاش برام سد بود
من وصله ی ناجور این شــــهرم
بازم سکوتم میــــــــــزنه فریــــاد
توو مکتبم بابا به جــــــــــــای آب
نامـــرد بهم این اعتیـــــــــاد و داد
از زندگی چــــــیزی نفهمیـــــــدم
مُردن واســـــــم پایان دردامــــــه
خسته از این سیگار دَس ســـــازم
وایسا خدا این آخـــــرین کــــــامه
آذر ۹۳