منم محکوم جرمی که نکردم
که عمرم بی تو تا اینجا رسیده
یه زندونی که تا اینجای عمرش
یه روز خوش از این دنیا ندیده
…
سیوشیش سالو بی تو حبس بودم
توو سلول بزرگ انفرادی
توو هر لحظه به فکر مرگ بودم
تو بودی که بهم امید دادی
…
سیوشیش ساله آزادی ندیدم
سیوشیش سال ازت محروم بودم
سیوشیش ساله یخ کرده وجودم
سیوشیش سالو ناآروم بودم
…
توو چشمای تو آزادی رو دیدم
چه خوبه با تو حالو روزگارم
توو آغوش تو آرامش گرفتم
کنارت زندگی رو دوست دارم
مریم(آرزو) حامی دوست
دوست داشتم @};- @};-
مریم(آرزو) حامی دوست
منو یاد دوتا از ترانه هام انداخت،ممنون
امیر عیّار
کوتاه، ساده، روان و دلچسب @};- @};- @};-
محمد حاجي نتاج
خدا رو شكر بيشتر به طول نينجاميد 36 پسند+ @};- @};- @};-
بابک سلیم ساسانی
چناب پاکروان عزیز ترانه ی زیبایی بود و ریتم خوبی داشت اما خیلی کوتاه بود به نظرم باید پرداخت بیشتری انجام میدادین @};- @};-
نيما سكوت
درود جناب پاکروان من نفهمیدم سیو شش سالتونه؟ یا سی و شش ساله منتظر هستید کلا چند سالتونه ؟از بانو سلیمانی بزرگترید ؟ :-)) :-)) :-)) :-)) :-)) عالی بود برادر لایک
محسن یاران
@};-
علی اصغر شریفی
از لحاظ روون بودن و کلمات کار خوبی بود اما از لحاظ روایت یک مقدار گنگ بود. کاش میشد بیشتر موضوع رو باز کرد و به چند چونش پرداخت. ترانه توی اسمش( سی و شش سالگی) به نظر من یه مقدار حبس شده، البته شاید در جواب بنده بگید که اتفاقا این حبس بودنه همون حسی بوده که میخواستم به مخاطب برسه. 8-> موفق باشید. @};- :-)
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن