تقویم تنهایی
تو میری حس تنهایی
لباس نو شو میپوشه
دوباره آه و این گریه
با جونِ من هم آغوشه
چقد باید که بنویسم
از این دردای بی پایون
از این تصویر تنهایی
به زیر خیسیِ بارون
توو این تقویم تنهایی
همیشه بی تو من سردم
توی دلمردگی هامم
به دنبال تو میگردم
چه سرده ماه و سال من
زمستون های تنهایی
رسیدم تا ته قصه
کجای قصه با مایی؟
بگو تا کی به آیینه
بگم بغضا و دردامو
بگو تا کی من از امروز
ببازم صبح فردامو
گمونم که همین روزا
توو آغوش خدا جا شم
نبینم صبح فردا رو
میخوام مغلوب دردا شم
( اسفند ۹۲)
محمد مهدی طارمی
@};- @};- @};- =D>
محمد حاجي نتاج
درسته كارت داش رديفه جز يه مشكل كوچولو خيييلي حس زيبايي داشت كلمات روون بود و شيوا لايك تو روحت @};-
حسن عرب لاریمی
کار روونی ازت خوندم بسیار عالی @};- @};- @};-
مهسا معصومی
سلام! من واقعا برای خودم متاسفم که پای ترانه هاتون نیومدم چون خیلی زیباست این ترانه واقعا لذت بردم 8-> فقط شاید اگه به جای واژه ی پایون از چیزه دیگه ای استفاده میکردین بهتر بود مثلا دردای بی درمون @};- بازم شرمنده ایشالا افتخار حضور پای ترانه های بعدیتونم داشته باشم :-) لایک تقدیمتون @};-
رشید زرین قلم
سلام آقای تلیکانی @};- زیبا و با احساس موفق باشید @};- @};- @};- =D>
علی اصغر شریفی
خیلی زیبا بود با احساس و روون این کلمه ( قافیه) خیلی جالب نبود: پایون :-/ پسندیدم. @};- :-)
ناهید ملکی
سلام ترانه با احساس و زیبایی بود مرسی @};- @};- @};-
فریبا رستگار
سلام آقای تلیکانی @};- ازبین ترانه هایی که تا الان ازتون خوندم به نظر من این ترانه خیلی بهتربوده..شاید به خاطر سلیقه ی منه که ترانه های احساسی رو بیشتر میبسندم.. درهرحال احساسش بهم منتقل شد :-) اما ..دوباره آه و این گریه با جونِ من هم آغوشه...یه چیزی که تو این مصرع کمی اذیت کنندست آوردن ضمیر- این- برای گریه ست..که من از خودم میبرسم کدوم گریه؟درسته میدونم راوی ترانه داره اشک میریزه که همچین چیزی رو میگه..اما انتظارم این بود که قبلش یاتشبیهی برای گریه ش میاوردوبعد ربطش میداد.. یا مستقیما اشاره میکرد وبعد از ضمیر استفاده میکرد. وچیز دیگه ای که تو این مصرعتون کمی غیر ملموس بود برای من آوردن واژه -جون- هست خیلی سعی کردم ارتباط بگیرم ولی نتونستم خوب درکش کنم..آه ممکنه از دل بیرون بیاد ونشون حسرت باشه..اشک هم ک از چشم میاد..بس چه طوری باجون شما درگیرشده؟..شاید اگه با لحظه های شما یا روزای شماهم آغوشی بیدا میکرد خیلی بهتر میشد. :-) براتون آرزوی موفقیت دارم..مرسی @};- @};-
عباس مقدم
درود مرتضی عزیز کار خوبی بود خسته نباشی @};-
علیرضا سرمدیان
سلام مرتضی جان ، ممنون از ترانه پر احساست . :-) @};-
حمید محمدی
ترانه ی زیبایی بود،پاینده باشید لایک @};-
نيما سكوت
درود مرتضيزجان زيبا بود لايك
بهزاد صنعتی
خوشحالم یه کار قشنگ دیگه ازت خوندم @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};-
ناهید سلیمانی
رسیدم تا ته قصه کجای قصه با مایی؟افرین =D> بسیار زیبا و روون بود @};- @};- @};-
علی ادریس زاده
درود مرتضی عزیز.ممنون از کار با احساست جسارتا بعضی اوقات شکستن بعضی کلمات به معنی تبدیل اونها به زبان محاوره نیست و ماهیت کلمه رو اشتباه میکنیم. تهران رو تو محاوره تهرون میگیم باران رو بارون و ایوان و ایوون و ....... اما دامن رو دامون نمیگیم (دست به دامون [-( :-? ) پایان رو هم اشتباهه بیاریم پایون [-( چون همیشه بهترین نظرات رو پای کاره دوستان میزاری و وقت میزاری زیاده گویی کردم و جسارت رفیق. :"> شاد باشی @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن