دل من سرد و گرفته ست              ازهمه هم نفسامون

       صحبت دلار و سکه                شده جای خوشی هامون

دنیامون ببین چه جوره                    توی تنهایی اسیریم

زرد و پژمرده شدن باز                        گلای تو گلدونامون

  توکوچه  صدای گرگ و                   کلاغ و کرکس و ماره

سینه سرخ و سار و کفتر                 پرکشیدن از هوامون

بجای نغمه ی عشق                       مرغای زرد قناری

حس ترس و شک و تردید                 پرشده تو خلوتامون

چرا ما باهم گذاشتیم                       اینهمه دلای سنگی

بشینه توسینه جای                        قلبای جنس طلامون

توی این جاده غریبیم                       گم شدن همسفرامون

جای اصلیا گرفتن                            همه شونو بدلامون

روزامون ابر سیاهی                        چشامون اشک و تباهی

جغدا هم ببین گرفتن                      خواب خوش رو از شبامون

برگارو همه سوزوندن                     شاخه هامونم شیکسته ست

نزاریم تبر ببندن                              به رگا و ریشه هامون