تکیه گاه

به تو تکیه کرده بودم
که یه وقت از پا نیفتم
توی روزگار سختی
با تو عاشقونه گفتم

با تو عاشقونه از عشق
هی ترانه می سرودم
من شدم مست نگاهت
تو همه بود و نبودم

قلبمو به تو سپردم
غم و غصه هامو خاموش
تورو غرق بوسه کردم
غرق گرمای یه آغوش

به خیالم دیگه چشمات
جز چشامو، نمی بینه
حسرت گرمی دستات
تو وجودم نمیشینه

زود زود ،دور شدی ازمن
انقده که مثل خوابه
باورم نمیشه عشقت
روبروم مثل سرابه

تکیه گاهی که تو بودی
سست و بی جون شد و لرزید
همه زندگیم ترک خورد
همه جونم شده تردید

به تو دل سپردم اما
تو به جاش بریدی از من
این چه رسم روزگاره
این چه رسم عشق و پیوند

ترانه سرا:سیماقربانی

https://www.academytaraneh.com/86616کپی شد!
1157
۲۰