من.خونه.تو
هنوز با بردن اسمت دلم درگیر غم میشه
هوا باروون می گیره مثِ حالِ خودم میشه
هنوزم توی این خونه یه عکس از تو رو دیواره
تو رفتی ، یادِ تو اما منو تنها نمی ذاره
خرابه حالم از اینکه تو اشکامو نمی بینی
توو این شبهایِ دل تنگی تو میزِ شام نمی چینی
هنوزم توی این خونه من از هرچی دو تا دارم*
یه حسی از تب دستات به این خونه بدهکارم
از اون روزی که تو رفتی با کلِّ خونه درگیرم
تو نیستی و با این خونه برات مهمونی میگیرم
یه کیکِ تازه با طعمِ نبودن هایِ تلخِ تو
یه شالِ آبیِ نفتی یه کیفِ سِت با این مانتو
……………
هنوز با بردن اسمت دلم درگیر غم میشه
هوا باروون می گیره مثِ حالِ خودم میشه
م.افق
علی حسینمردی
@};- @};- @};- عالی بود میثم جان بدعت آفرینیت در خیال انگیز کردن ترانه ت حرف نداره @};- @};- @};- @};-
مهدي دمي‌زاده
سلام دوست من... کار خوبی بود از عناصر اتاق خوب استفاده کردی و جزئی نگری داشتی که پسندیدم
ساره مقصودلو باباخانی
میثم جان شعر زیبای بود با اینکه غم تو شعرت موج می زد اما از خوندش لذت بردم. @};-
معصومه قریشی
یه حسی از تب دستات به این خونه بدهکارم =D> =D> از احساس نابی که پشت ترانتون بود لذت بردم و لایک @};- @};-
فریبا سید موسوی
افرین قشنگ بود تعابیر زیبا و نویی داشت یه کیک تازه با طعم نبودن های تلخ تو....یه شال آبیه نفتی یه کیف ست با این مانتو =D> @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو