جهنم ِ شیرین
« جهنم شیرین »
خواستنت عــــــــذاب ِ محـــــــــضه ، من جهنمی ترینم
متولّد شــــــــدم انگار که فقـــــــــط عــــــــــذاب ببینم !
هـــــــیزم آتیشمـــــو باز با جـــــــــدایی شعلـــــه ور کن
دوس داری که بد بسوزم ؟! باشه ، پس چشامو تر کن
شلاق قهـــــــرتو بردار ، چشـــــاتو بنداز به جـــــــونم
رَم بده نگــــــــــــاتو تا من – زیر دست و پاش بمونم !
رنگ اخــــم بزن به لبهات ، مث کابوس شو تُو خوابم
منو تا ســـــــرچشمه ی عشـــــــــق – ببر امّا – نده آبم
له کــــن این غرور ِ سختو ، زیر چکـــمه ی غرورت
سهــــممو کـــم کن بازم از – جــیره بندی ِ حضـــورت
بِــکـَن از جا قلبمــــو که ، خـــــون شــــده از اشتیاقت
یادگاری ِ بدی نیســــــت ، واســــــه دیـــــــوار اتاقت !
لیلی ، جونمــــــــو بگــــیرو – زنده کن ، بازم بمیرون
عاقــــبت که خســــته میشی از عـــذاب دادن مجنون !
هـــــر چـــی از تو باشـــه خوبه ! آره ؛ دیوونگی اینه
من ازت بهـــشت نخاستم ؛ این جهنّـــــمم شـــیرینه!!