میون این همه کوچه تو تنها رهگذر بودی.
من شدم عاشقت اما تو تنها در گذر بودی.

کنار این همه پیله تو پروانه شدی اینبار.
برای مرگ این نطفه برو پا جای باد بگذار.

نه از بارون میترسم نه از رعدو نه از رگبار.
تو که پرواز بلد هستی برو تنهام بزار اینبار.

میون این همه شاعر تو تنها شعر من بودی.
تو از مرزم عبور کردی نگو که فکر من بودی.

به این تقدیر متروکه تو میدونی دلم قرصه.
بزاگم شم تو شعری که کسی جام نمپپرسه.