شبی از اشگ خود پرکرده دامن
بکوی تو خرامان آمدم من
دو چشمم چشمه ابر بهاران
که گریان زیر باران آمدم من
زشوق دیدنت ای نور دیده
چو مجنون از بیابان آمدم من
دلم چون هاله مهتاب شب دیس
هوایت کرده از آن آمدم من
نه از شوری خبر نی از جوانی
چو پیری خسته بی جان آمدم من
چو اشگی از لب مژگان عاشق
به ترس ازدیده لرزان آمدم من
زدم تک تک به در با ناله دل
دلم آنجا ماند و گریان آمدم من
حسان.طاهری
ممنون....خووندمت ....
معصومه قریشی
سلام یسنای عزیزم من تازه فهمیدم که نوه ی استاد منوچهری خودمون هستی ، سلام گرم من رو بهشون برسون ... غزل زیبایی بود ، لایکی خانومی @};- @};-
مریم ص
زیبا بود لایک @};-
فریبا سید موسوی
سلام آفرین غزل بسیار زیبایی سرودید ..حس می کنم توو غزل سرایی موفق تر هستید ..ممنون موفق باشید ..از صمیم قلب می پسندم =D> @};-
سعید ابطهی
خوندم
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن