درد نوشتـــــ . . .
مــــــــا از تبــــار ظلمت ، مــــــــا از تبار دردیـــــم
توو جمـع بی کسی ها ، افســـــــــار پاره کــردیم
ما با خـــــودی غریبه ، با غصه هـــــــا عجینیم
ما محـــــــو ِ آسمـــون و ، زنجیــــــر ِ به زمینیم
ما شــوق مــــرگ و ترسیم ، نزدیکِ سیم آخر
ما بـــی دفــــاع و سنگر ، توو جنگ نا برابــــــر
ما اشکِ کنج ِ چشم ِ ، بی سایه ی نهنگیـم
توو عصر بمب و موشک ، شبگریه ی تفنگیم
مــــا از تمـــــام دنیا ، با بــوسه دل بریدیم
ما پر کشیدیم امـــا ، به جــایی نرسیدیم
ما خــــون روی تیزی ، مــا زخم روی سینه
مثل مترسکـــــــی که ، با اشک همنشینه
ما با سکــــوت و غربت ، یک ضلع ِ رو به دردیــم
از عشـــــق دل بریدیم ، که دیگـــــــه بر نگردیم
" فروغ تاجیک "