سلام خانم بنی اسدی ترانه تونو خوندم و همینطور نظرات دوستانم را اما نظر من راجعبه این کار اول اینکه قبلا اگه یادتون باشه و فکر نمیکنم یادتون باشه , بهتون گفته بودم که با هنری که دارید و ذهن خلاقتون میتونید ترانه های خوبی خلق کنید اما این ترانه ایراداتی داره که با دقت میتونستین رفعشون کنید یه نقدی که بر کار شما وارده و این رو خودتون حتما متوجه شدین از کامنتها جابجائی نا مناسب ارکان هست که انگار بازی من خوردم! جمله ی ساده ش میشه : انگار من بازی خوردم و شما برای آهنگین شدن ناچار به این جابجائی شدین اما جا به جائی در صورتی کار آمد خواهد بود که دچار ضعف در تالیف نشه مصراع شما @};- @};- @};- نمی ریم دیگه ما باهم ....................................... ضعف در تالیف چند جا مشاهده میشه و نباید اینطور باشه خانم بنی اسدی !!! درس مثل یه لالایی تو گوشِ صبح و بیداری صدای یک خروسِ بد توعمق این شبا جاری ببنید ترانه با تصویری شروع میشه که توش لالائی و صبح و بیداری سه واژه مانوس و مثبتن ولی مصراع بعد آبی روی آتیش هست و بشدت ضربه زده به شروع ترانه شما !! چطوری لالائی و صبح لطیف تو مصراع بعدی شما تبدیل به صدای خروس بد ( بی محل ) در شب میشه !! درس مثل حضور من، تو این خونه کنار تو منه پاییریه بی رحم که سوزوندم بهار تو بهارِ تو !! در واقع مقصود شما بهار تو رو / بوده و این حذف صفت مفعولی " را " ضربه زده به کار البته فکر میکنم شما در مصراع اول ترانه ، مخاطبتون رو توصیف کردین و در مصراع بعدیش خودتون را اما با این حال پرداخت ضعیف هست هنوز داغم نمی فهمم تو رفتی و منم مُردم هنوز داغی نمیفهمی که انگار بازی من خوردم! ببینید دو بیت اول شما که توصیفات و تشابیهی داشت و بیت سوم ادامه ی دو بیت اول هست که باید تکمیل کننده باشه اما چرا اینطور ؟؟؟ خودتون مرور کنید کار را و متوجه میشید که این بیت سوم شما کاملا پاره کرده زنجیر را !! ................................................ مسیر موندن و اینبار داریم گم می کنیم کم کم مسیر رفتن و رفتی!نمی ریم دیگه ما باهم دوست من وقتی میگیم راهی برای موندن / در واقع قابل فهم هست اما وقتی مسیر وارد این مصراع میشه , مخاطب یک جاده یا چیزی شبیه اون رو تو ذهنش تصو میکنه و آیا برای موندن مسیری هست ؟؟؟ من متوجه هستم که منظور شما همون راه و روش برای موندن هست اما با بیانش کمی مشکل دارم :) و اینکه میگین مسیر رفتنو رفتی // برای مخاطب کافی هست که بدونه مخاطب ترانه شما به تنهائی رفته و بیان اینکه // نمیریم دیگه ما با هم // اضافی هست ... عجب طنز سیاهیه!سرم گیج و چشام تارِ هنوز حیروون این قصه م ،مسکن دودِ سیگارِ طنز سیاه و دوس داشتم :-) ولی باز هم موردی هست دوست من سرتون وقتی گیجه // خب چشا هم تار خواهند بود و به این مورد ها میگم اضافه گوئی یا به قول دوستان جزئی گوئی زیاد از حد ... یه خنجر توی دست من ،توپشت کردی و من سردم! تمام پشت من خونِ!چه دردیه! چکار کردم؟! اول اینکه ترانه رو خیلی بد بستین و بعد اینکه این تصویر یعنی چی ؟؟؟؟ خانم بنی اسدی گرامی امیدوارم نظرات من بتونه کمکی به قلم شما بکنه و شک ندارم باعث دل آزاریتون نخواهد بود ( اعنماد بنفس ) :-) برای ترانه بعدی سختگیر تر باشید با آرزوی موفقیت @};- @};- @};-