زاویه ی مرگ

این روزا هر چی شـــعر میگم
مرگــــــه و مرگـــــــه قافیه ش
دنیامو میچــــــــــــــــــرخونمو
بازم همـــــــــــــــونه زاویه ش

دنیای این روزای مـــــــــــــن
از زاویه ی مــــــــــــــــرگ پُره
انقدر به بن بســـــــت میخورم
دل از خدا هم دلخــــــــــــوره

حال و هـــــــــوام لبریزه درد
واژه به واژه م قبر شـــــــــده
خسته شدم از زندگــــــــــــــی
لحظه به لحظه م صـــبر شده

فکر ِ یه مشت قرص توو سرم
یا تیغ تیز روو شارگــــــــــــم
یا خودکشــــــــــی با یه طناب
بسه بزار دیگــــــــــــــــه نگم

اصلا دیگه شعرم بســـــــــــه
کارم شده القاء ِ غــــــــــــــــم
نقطـــــــــــــه ی پایان میزارم
میخوام دیگه شـــــــــعرم نگم

.
پایان

https://www.academytaraneh.com/79469کپی شد!
996
۳۰