گریه ممنوعه
یه سیب نه ،،، کل درختش روی هم چنده ؟
اصلاً یه باغ ِ سیب می دم تا برم خونه
اینجا کسی حرف زبونم رو نمیفهمه
اونجا یکی حرفامو از چشمام میخونه !
نزدیک چن قرنه که با چشمای من قهره
از لحظه ای که مادرم رخت زمینی دوخت
آش ِ دهن سوزی نخورد اما ازون روزا
لب تا دهَن ، از کل ِ نسل ِ بعد ِ مادر سوخت !
از بند ِ قنداقو ،،، روپوش مدرسه ، تا بعد
رخت ِ عروسیو لباس بی کسی با یار
توو انتظار ِ یه کفن باید تحمل کرد
گفتار ِ بد ، پندار ِ بد ، ای وای از کردار !
این حالو روز غربتم بوی ِ بدی داره
حتی اگه کر بو بشم ،چشمام میبینن
عاشق به پای خائنو ، خائن به پایِ تن
حتی کبوتر ها به پای ِ باز میشینن !
بوی زمین تووی مشامم پر شده اما
چشمامو رو تکرارِ این اجبار می بندم
تا باغ ِ سیبم رو بکارم گریه ممنوعه
با آب انگورو کمی شادونه می خندم !
یه سیب نه ،،، کل درختش روی هم چنده ؟
اصلاً یه باغ ِ سیب می دم تا برم خونه
اینجا کسی حرف زبونم رو نمیفهمه
اونجا یکی حرفامو از چشمام میخونه !