ملودی شعر خدا
خورشد بتاب گرما بده به هرجا
به باغ ِ گل به صحراو به دریا
سردی ِآه ِ شاپرک نسوزه
دل ِ حریر ِ لاله رو توو سرما
باروون ببار شهرو ترانه خون کن
نسترن وحشی رو مهربون کن
ابرارو با این ملودی برقصون
رنگین کمونو تاج ِآسمون کن
بهار بیا اَفرا قرار نداره
مژدۀ عیدو کی براش میاره
پیرهن سبزو تور ِ صورتیشو
دلش می خواد به تن کنه دوباره
شبنم ِ گل دوباره عاشقی کن
عطر تن ِ کاج و شقایقی کن
بشین به روی ماه ِ غنچه ء رز
دشت و پر از شراب رازقی کن
برفای پنبه ای کویر هلاکه
آخه توو فکر تشنگی ِ خاکه
درسته که خالیه از طراوت
ولی یه رنگ و بی ریا و پاکه
مهتاب توو پیرهن ِ شب ِ نقره ای
چه ماهیه توو چادر سرمه ای
ماه ِ سفیدو ماهی ِ طلایی
دل می برن توو حوض ِ فیروزه ای
آی عاشقا قدر همو بدونید
نیازی نیست حس ِ غمو بدونید
دنیا دو روزه میشه با شقایق
حقیقت ِعمر ِ کـمو بدونید
آی ادما هی نگیرید بهونه
قشنگی ِ دریا به آسمونه
وقتشه تا چتر ِ دل و ببندیم
خیس بشیم از بارش ِ یاس و پونه
رها…
-
سلام اول از اینکه دیر سرزدم پوزش میطلبم ترانه زیبایی بود نظرات دوستان رو خوندم این کار با این سبک و فضا و قافیه ها من رو یاد کارهای " استاد ایرج جنتی عطایی " انداخت اگه بخوام یه کم ایراد بگیرم طولانی بودن رو میگم و اینکه با توجه به اینکه واقعا جهش داشتی تو وزن و قافیه حالا باید کم کم سعی کنی پختگی رو چاشنی قافیه هات کنی تا کمی به روز تر بشه اشعارت خانم موسوی شما باید یک رها باشید و اجازه ندید که اشعارتون شبیه کسی باشه در مجموع باز هم بهتون تبریک میگم به خاطر پیشرفت فوق العاده و هنرمندانتون... امیدوارم که بیشتر بدرخشید. لایک میکنم ترانتون رو واسه تصویر و احساس زیباش و قافیهای صحیحش @};- =D> =D> =D> @};-