جزیره
تقدیم به استاد بزرگوار سرکار خانم فرح تجلی و تمام هم نسلی های من که با ترانه جزیره خانم تجلی زندگی و عاشقی کردند
تو همون جزیره ای که واسه دریا یه نشونی
ابر و باد و دریا میگن که یه دنیا مهربونی
تو همیشه سبز و زیبا یه دریچه سمت رویا
هنوزم نگین سبزی واسه انگشتر دریا
تو تجلی طراوت رو تن زلال این آب
بهترین رفیق و همدم واسه این موجهای بیتاب
اگه عشقت با یه قایق رفت و از جزیره دور شد
تو ندیدی که چه جوری توی گرداب گم و گور شد
نسل دیروزی دریا عشق و باتو تجربه کرد
نسلی که حس تمومه لحظه هاتو تجربه کرد
حالا تو نترس که خاکت بشینه تو قعر دریا
تو خودت دریای عشقی از گذشته تا به فردا