نمیرم از پیشت

تقدیم به که کسی که عشقش داره ترانه سرودن رو یادم میده
ولی خودش…

قسم به عشق من به تو
دل از خودم فراریه
عشقی که مبتلاش شدم
عین یه زخم کاریه

گله نمیکنم ازت
عشقمو پس زدی گلم
تقصیر قلب خودمه
لعنت به این قلب خودم

خواسته بودم برای تو
دنیا رو زیر و رو کنم
توقعم زیاد نبود
خواستم گُلت رو بو کنم

خیال میکردم مرز ما
یه مرز کاغذی باشه
نمیدونستم قلب تو
مُهر ورود ممنو(ع) لاشه

تب و تشنج و سراب
دلتنگی و دلشوره هام
مریضی سختی شدن
چند وقته که اخته باهام

امروز و فردام یکیه
بی تو جهنمه برام
با گریه درمون نمیشم
گریه آخه کمه برام

مردونگیمو میشکنم
بغضمو سر ریز میکنم
واسه یه زخم نو برات
خنجرتو تیز میکنم

اگر چه دل رو میشکنی
خنده میشینه رو نیشت
گفته بودم میرنجم و
ولی نمیرم از پیشت

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/75260کپی شد!
1190
۲۲