به دستام نگاه میکنم خالی ان
یه چند روزیه از خودم کم شدم
کنارم بشین تا ببینی چقدر
هم آغوش دل قصه غم شدم
صدامُ میلرزونه دلواپسی
یه بغضی میسوزونه احساسمُ
پر از کوله بارِ غمُ حسرتم
شکستن دوتا بال آوازمُ
می کوبم به دیوار تنهاییام
چه آتیشی تو خلوتم روشنه
تو تاریکیِ این غم بی هدف
نمیبینم حتی یک روزنه
من از مرز دل مردگی رد شدم
جهانم لبالب سکوتُ غمِ
به دستام نگاه میکنم خالی ان
یه چیزی میون وجودم کمِ
کنارم بشین تا ببینی چقدر
به بی واژگیه خودم راضی ام
چشامُ میبندم تو خوابم ولی
هنوز تو حیاط گرم توپ بازی ام