اجرا : محسن ملک محمد
آهنگ و تنظیم : محسن ملک محمد
ترانه : معصومه قریشی

یه جوری وانمود کن که ، بگن خیلی دوسم داری
بگن که عاشقم هستی ، منو تنها نمی ذاری
یه جوری وانمود کن که ، خودت هم باورت شه من
همونم که دلت می خواد ، همون آینده ی روشن
یه جوری وانمود کن که ، نفهمن تو چه آشوبی
نفهمن تو چقد سردی ، بگن که خیلی هم خوبی
کمک کن تا بشه باور ، براشون که چقدر خوبیم
درسته که داریم انگار ، تو هاون آب می کوبیم
ولی پشت همین دیوار ، توی تنهایی ِ خونه
من و تو مال هم نیستیم ، تو این خونه که زندونه
تو این روزای تکراری ، تو این فنجون وارونه
من و تو کم می شیم از ما ، فقط هم سقفی می مونه
یه جوری وانمود کن که ، نفهمن بین ِ ما چی هست
ندونن دست ِ ما دو تا ، در عشق و روی هم بست

پ.ن :
می دونم این ترانه رو قبلا خوندید ؛ ولی به بهانه ی اجرا دوست داشتم نظرات تکمیلیتون رو بشنوم . با احترام

دانلود فایل صوتی