خشم

تو که خشمت پر از مرگ
عشقت اما زندگی بود
چرا از من تو گذشتی
تو که عشقت زندگی بود

تو که تابنده ترینی
توی یاس این ستاره
امید یه آسمونی
از دوباره تا دوباره

برق عشق یه ستاره
تو حرارت یه قلبی
تو جرقه ی یه بوسه
عطش سوز ُ لبی

تو که خشمت پر از مرگ
عشقت اما زندگی بود
چرا از من تو گذشتی
تو که عشقت زندگی بود

۱۹/۶/۸۶ جلالی پایان

https://www.academytaraneh.com/7090کپی شد!
851
۳