(( قصــــر شیشه ای….!))
((….بســم الله الرحمن الرحیــم….))
احساس مشترکی از فریبا سید موسوی و حمیده سادات غفوریان…
کجا مستی و می رقصی
بگو غرق کدوم وهمی
بدونِ من هوا ســــرده
*الان گـــرمی نمی فهمی!*
نگاهم زادگاهت بـــــود
گذاشتی گوورِ رویا شـــه
خودت خواستی که بعد از من
جهانت شیشه ای باشه!
شدم اوون باغِ انگوری…
که رویاشو زمستون زد
سپاه بی کسی هرشـــب
به احساسش شبیخون زد
تو میگفتی که آرامـــــش
میونِ خوابِ موهـــــامه…
که درمونِ خمــــاری هات
شرابِ نابِ موهــــــامه…
یه روز دریــــــاترین بودم..
حالا آشـــوبه این برکـــه
چه زود نقشش عوض میشــه
شرابی که بشه ســــرکه!
نصیبم اینه که هـــــرشب
از اشکام استکان پُــــر شه
ولی قصر تو هم بـــــاید…
گرفتارِ تلنگـــــر شــــــه
برقص، شب زنده داری کن
توو این شبهای بدمستی
ولی یک روز می فهمی…
به یک مش(ت) شیشه دل بستی!
میگی آزادی و حتـــــی…
نداری از خودت سهـــــمی
بدونِ من هـــــــــوا سرده
الان گـــــــرمی نمی فهمی!
_______________
___________
_______
پ.ن***: بعد از سرودن این بیت متوجه شدیم عینا مشابه آن وجود دارد.