بی رحمی

چه بی رحمی ای تگرگِ بادِ سرد
همیشه سقوطِ آزاد می کنـــــــی
تو فضای عاشقونه بی صـــــــــدا
زیر لب زمزمه فریاد می کنــــی
***
من از این سقوط تو ناراحتـــــم
جامه ی عزیزی رو بند لبـــاس
دُر تو افتاده خاکی کـــرده اون
اشک بارونِ نگاهت شد اساس
***
اومده بر داره با شور و شعـــــف
خیس دیده جامه اش در گل و لا
می دونی به جایِ نازی دعوتــــه
چه کنم غصه نگیره ای خــــدا
***
چشمِ سبزش ناگهان خیره شده
قطره ی اشکش زده یواشکــــی
باز برگشته اتاقِ خاطــــــــرات
ناله کرد فضای خونه برفکــــی
***
طق طق صوت ورودت سقف رو
همچو توپ آواره کردی دلبران
تو حیاطِ ما شده جشن و سـرور
همه جا سفیده قلبِ عاشقـــان
***
رعد و برقت همه جا آتش زده
آبشارِ دیده ات بارونِ تنـــــــد
شستی اون زمینِ بایر دلـــــم
تو مسیرِ آشنایی خیلی کنــــد
***
گل بستان شقایق کشتی تـــــــو
با فرودت تیغِ قصابی شـــــــدی
(ماتت البسمه علی افواه الجمــــال)
خنده مرده توی لب های جمال
ماه تابیده و مهتابی شـــــــــده
***
روح کف عنی او خلّینی ابهــــوای
لا تعذبنی و انه ابحبی اسیــــــــر
خلنی مسحور الزمن باخر خطای
بس ضمیری ویه شوگه خل یطیر
معنی:
(برو دل تو عشق خود تنها بــــذار
من اسیرِ عشقِ سردِ ذلّتـــــــــم
سحر کرده یاورم با اون خطـاش
من و وجدانم تو اوجِ منّتـــــــــم)
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) ۰۸/۰۷/۱۳۹۱

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/7076کپی شد!
525
۱