رفتی…

رفتی نگفتی دلِ من
آسمونش ابری میشه

واسه رهایی از خودش
در گیرِ بی صبری میشه

رفتی ندیدی دلِ من
از عشقِ تو سوخته شده
نگاه ماتِ من هَمش
به قابِ در دوخته شده

حالا میای که هر قدم
جاده به جاده گم شدم
اسیر بی مرزیه این
وحشت و ترس بی خودم

حالا میای که آتیشه خشم و جنون تو سینه مه
غربت و غم سقفِ منو
در به دری زمین مه

اما بدون یه روز میاد
که از زمین جدا بشم
رخصت به رنگ شب ندم
روشنی رو صدا بشم

به وسعتِ ترانه هام
تا آسمون پَر میکشم
تو نقاشی هایِ دلم
عکستو کمتر میکشم

آذر ۸۹

https://www.academytaraneh.com/7006کپی شد!
1103
۱۲

درباره‌ی نوید جمالی

متولد لنگرود ، بزرگ شده ی منجیل ، ارشد مهندسی سیستم های انرژی دانشگاه صنعتی شریف. 25 سالمه و از 16 سالگی به طور جدی ترانه سرایی و نوازندگی گیتار رو شروع کردم. یه مجموعه ترانه به نام یادگاری رو تن باد منتشر کردم. افتخار حضور تو دو تا از کتاب های مشترک آکادمی ترانه رو هم داشتم.