یه فنجون قهوه با طعم عذابُ ؛ یه پاکت ؛ خالی از هر دونه سیگار
یه مرد اینجا کنار شعله آروم ؛ نشسته ؛ پیشِ قابت رویِ دیوار
کنار پنجره ؛ تاریکی شب ؛ یه آهنگُ ؛ بازم تکرارُ تکرار
ــــــــــــــــــــــــــــــ
چی شد آخرِ‌ ترانه؟ که تو و صدات نموندین / کی جلو چشات نشستُ ؛ غم فردامو نخوندین
رفتی اینجا سوتُ کورِ ؛ غمِ من سوژه ی این تار / حالِ چشمام نگرونه؛ حالِ قلبم که نگو ؛ زار
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سکوتش بغضِ دردُ پشتِ چشماش ؛ یه مشت ابرای تیره خوابِ خوابن
تو صحرای خیالش بعد رفتن ؛ یه عالم آرزو غرقِ سرابن
دلش حیرونُ سرگردونِ عشقُ ؛ سوالایی که دائم بی جوابن

یه مرد اینجا که با آواز تارش؛ در و دیوار خونه رنگِ غم شد
تو گودیِ چشای نا امیدش ؛ یه رعدُ ؛ برکه ای از اشک جم شد
پُکی محکم روی سیگارِ آخر ؛ و پشتِ کوهی که از عشق خم شد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چی شد آخرِ‌ ترانه؟ که تو و صدات نموندین / کی جلو چشات نشستُ ؛ غم فردامو نخوندین
رفتی اینجا سوتُ کورِ ؛ غمِ من سوژه ی این تار / حالِ چشمام نگرونه؛ حالِ قلبم که نگو ؛ زار

" مریم جعفرزاده "