چشماتو بدوز به راهم همین روزا میام پیشت/ تو جاده گم شدم که من،نمیرسم به نزدیکت
همونوقتی که میرفتم،نمیخواستم که برگردم/ همه شبهای غربت رو به یاد توسحر کردم
همش توفکر این بودم،منو از خاطرت بردی/آخه وقتیکه میرفتم به جون من قسم خوردی
که تا وقتی نفس داری،به عشقت با وفا باشی/ اگه رفتم ولی بازم،به عشقم مبتلا باشی
ولیکن حسرتم این شد،که از چشمای تودورم/با اینکه سخت میخوامت،ولی میدونی مجبورم
ولی ای کاش این روزا، بیان رد شن به آسونی/ دارم میمیرم از عشقت،تو که اینو نمیدونی
تموم دلخوشیم این بود،که عشقت رو به دل دارم/ اگر مُردم ،ببخش عشقم،تورو تنهات میزارم%

این ترانه رو به خاطر علاقه ایی که به ترانه های استاد مجید خراطا و به خصوص ترانه ی ـ«تو آزادی »دارم،سرودم. قصدم از اینکار عرض ارادت به جناب خراطا میباشدو نشان دادن علاقه ی خودم به ایشون.اگر استفاده ایی هم از قافیه ها وعبارتهای زیبای ایشون انجام دادم،منظور خاصی نداشته و جهت شباهت ترانه ام به ترانه ی «توآزادیه » ایشون بوده. امیدوارم اگر این ترانه به دست ایشون برسه،از دست من دلخور نشن..هرچند مقایسه ی ترانه ی خودم با شاهکارهای ایشون اصلا کار درست وبه جایی نیست وخودم به این امر واقفم.