از دوریت تویِ دلم آتش گرفت
ابرو بارونت بگو چکه کنـــــــــه
خاموش کن با قطرها درد و لهیب
مزه ی خونِ دلم سرکه کنـــــه
***
بی خیالی از غم و سرمـــــای دل
نیست هر گز عاشقُ این راحــتی
دوریِ دلها ملاکِ عشقِ خــــواب
فاصله آسونه دردِ ساعتــــــــی
***
چند ماهی کشیدم تـــــــــو انتظار
لاک پشت موندی یه جایِ بی علف
وقت کوچت رو به اجباری رسیــد
تشنه و گشنه می میری جان بکف
***
اومدم نجاتت از راهـــــــــهای دور
خسته از سفر نشستم کنـــــــــارت
سر در آوردی به زور از لاک خــود
با گل و لایِ نقابِ غمخــــــــوارت
***
فکر تو پوچه و قهرت بادِ ســـرد
دیکته میشه رو دلت رنگ حــــنا
اگه تو یه مرغِ بیدار سحــــــــر
می خونی سرودِ عشقی با وفــا
***
می میره به سادگی هرزه عــــــلف
ناگهانی رشد میشه تو چشــــــــات
نمی فهمم تو دلت خوب و بــــــدی
خشک و تر میشه یه هو رنگِ لبات
***
آخراش تو خواب من نازی شدی
ناز بودنت برام غوغا شـــــــــــدِ
غم بنوش از قطره هایِ بارونـــم
درد عشقِ من با تو دو لا شـــــدِ
***
ای سفرکرده برو اتراق کــــن
سرزمینِ وحشتِ دلها ببیـــــن
اونگهی همرنگِ گلهایِ چــــنار
یک گلِ بد مزه بی پروا بچیــن
***
جاسم ثعلبی (حسّانی)
۱۲/۰۶/۱۳۹۱