با صدای غم گرفتم
شعر دلتنگی میخونم
تا سحر راهی نمونده
بذار تا سحر بمونم

طعم غم داره نگاهم
واژه هام تو سینه مردن
منو با خاطره هامون
تا شب ستاره بردن

نفسم اینجا نمونده
گریه هم رنگ صدامه
اون که گریمو شنیده
گوشهای پاک خدامه

از همه بریدم اینجا
یکی هم نفس نمونده
تنها یاد اون قدیما
منو تا اینجا کشونده

این ترانه رنگ مرگه
هق هق بغض شبامه
حرف مرگ این امیده
که هنوز روی لبامه