سفر
بیا
از شومی ِشبها ی پُر تکرار
بریم
تا لحظه های ناب ِ معنی دار!
بیا
باهم بریم تا مرز ِ یکرنگی
بریم باهم ..بریم از شهر ِ دلتنگی!
بیا
باهم بریم تا سرزمین ِ نور
بریم از شهر ِ خفاشای ِ پست ِ کور!
بریم
جایی که گرمی رو بشه فهمید
بشه گرمی ِ قلبا رو توو دستا دید!
همونجایی
که مردم پاک ُ دل صافن
با تار ِ نازک ِ دل
واسه هم
خورشید.. ستاره.. ماه می بافن!
همونجایی که می شه
روشن از خلوت!
واسه دلهای عاشق
امن و بی زحمت!
چراغ ِ آرزوها ..روشن ِ روشن
چه جامون خالیه!
هم جای ِتو
هم من!
بیا باهم بریم
تا سرزمین ِ دور
بریم ..باهم بریم
با رد ِپای ِنور!
ستاره ها بشن
توو چشممون مهمون!
بشه خوابید
توو روءیای ِ تن ِ ایوون!
بیا با هم بریم با رد ِ پای ِ نور
بیا باهم بریم تا سرزمین دور
بیا اینجا
دیگه بوی ِ قفس می ده
دلم مرگ ُ توی ِ خواب ِ نَفَس دیده !