بی تو اینجا، نو این خونه ،همیشه فصل زمسونه
فقط عطر تو می تونه منو به دنیا برگردونه

همیشه بودی و من دستاتو بهونه می کردم
حالا همه جا رو دنبال دستای تو می گردم

کجا رفتی که حتی رد پاتم نیس
کجا رو بگردم من با چشمای خیس

امیدی نیس به حال من، دارم از غصه می میرم
بدون تو، تو این خونه با مرگ درگیرم

میون بودن و مردن، واسم مثل یه کابوسه
ببین! حتی مرگم منو تو دستای تو می بوسه

مگه راهت چقدر دور بود که کل بارتو بستی
چقدر فرصته تو کم بود که بی خداحافظ رفتی…..