والمِرا
روی مین نگات خوابیدم!
والمرای منی، نگاهم کن!
سرکشم، مثل باد می مونم
تو بگیرم، تو سر به راهم کن!
به تو تسلیم میشه این سنگر
با تمام شکوه سربازش
صلح با تو یه افتخاره برام
آفریدن منو واسه سازش
سرنوشتم به چی گره خورده؟
به دوتا سیم رنگی ساده؟
که یکی قرمزه یکی آبی!
کی منو دست این دوتا داده؟
والمرای نجیب و معصومم!
والیوم زندگیمو پر کرده
آی! آرامش عذاب آور!
بی تو دنیای من فقط درده!
مثل مینای تایمری خسته ام
خسته از انتظار از این قرصا
مثل تهدید جدی ام بی تو!
توی دستای تو ولی خنثی!
اردیبهشت ۸۹
نوید جمالی
سلام.زیبا بود و متفاوت.موفق باشین @};-
سامان سعیدی
لایک...........
سعیده پورمحمد
همیشه طرفدار نگاه های متفاوتم پس از این به بعد منو یکی از طرفدارای خودت بدون :-x ممنونم که اجازه می دی سوار قطار ذهنت بشیم و به خیالات منحصر به فردت سفر کنیم @};-
علیرضا الیاسی
مرسی خانوم به نژاد... پیش از این هم پیگیر کاارهاتون بودم...و از خوانششون لذت می بردم... و خوشحالم که در این جمع هم می بینمتون... با مهر @};-
نگاه
حسرتها
تا هفتا مقصد اونطرف تر پیشِ چشمامِ…