سنگِ قلبِ کی پرُونده تو رو از بومِ دلم

واسه چی از دیدن روی تو محرومِ دلم

مگه گوشای خدا حرفامونو نمی شنید

وقتی که تیغ غما دلهامونو از توُ برید

من که هرگز نمیتونم تو رو از یاد ببرم

توی اوج بی کسی فکر تو هس توی سرم

نمی تونن کسی  که بهم با سختی دادنِش

بیشتر از فرشته ها نجیب و پاکِ دامنش

جلوی چشم خدا که خونه داره تو دلم

بگیرن ماهیِ سرخ من و از ابِ گلم

اگه قسمتم نشه دستات و بازم بگیرم

بهتره تموم کنم ، جلوی چشمات بمیرم

به خدا میسپُرمت تا پس بگیرمت یه روز

می بینی همونجوری مثل قدیمام ام هنوز

از حالا وعده ی دیدار دوبارمون صراط

جایی که بلیط قلبم رو بسوزونم برات