حوای مدرن
(حوای مدرن)
شرقی ترین غروبی یه آسمون زمینی
مثل خودت قشنگی نه مثل اون نه اینی
یخ زدۀ زمستون داغیِ ظهر تیری
چهرۀ ماندگاری همش جایزه میگیری
تازگیِ بهاری دلهرۀ شب عید
از شاخه هایِ فردا دستِ خدا تو رو چید
ترجمۀ اوستا ترونه های مانی
منو به قلب تاریخ فقط تو میکشانی
مدارِ چرخش ماه رضایت مشتری
اینو همه میدونن تواز همه بهتری
غزلهایِ نگفته قصیده های تردی
این خنده هایِ شوخو تو از کجا اوردی
یه حوایِ مدرنی پر از افاده هستی
بازم که زیر پای این آدما نشستی
میثم بخشی