سلام به اکادمی خوش اومدی @};- من معمولا ترانه ی اول رو نقد نمیکنم اما ترانتون به علم نقد اشناست زبان منحصر به خودتونو دارید به راحتی ارتباط میگیرید شخصیت پردازیش به دلم نشست کنایه ها جالب بودن ایهامها زیرکانه گاهی به در زدید گاهی به دیوار باید سمتو سیاق مشخص بشه یک بستر اعتراض مهیا شده بود که از منیت ها فاصله میگرفت کلمات در دام حس نیفتادند و مثل یه ارتش بدون روح دارن حرف میزنن این کلمات حامل تصویرهای هجومی هستند که به ذهن و مخیله ی مخاطب پرتاب میشن و بعضا راه پیدا میکنن ترانه روائی و نوستالزیکی قلم خورده بود پیام های اجتماعی قابل تاملی داشت که تو هر مصرع تقریبا گام برداشته بودن اما دوست من باید ارتباط رعایت بشه و کلمات هارمونی رو بشناسند حس امیزی رو حتما باید چاشنی کلام داشته باشی تا به گیرائی کار افزون بشه قطعا منتظر نوشته ای بعدیتون هستند با احترام و تواضع @};- لایک