نریز اشکای گرمت رو
به چشمای پریشونـــم
شدم دربونِ قصرِ تــو
نمی دونی چه داغونـم
***
فدا کردم دلِ نـــــازم
به قهرِ باطــنِ دردت
مرا تنها درین بستــان
درونِ غم گلِ سردت
***
شدم تو غصه ای پنهـــــون
چو رقصِ باله ی زنبــــــور
تو زخمی و پریشونـــــــی
کفن خون کرده ام در گور
***
مسیر راه تنهایـــــــــــی
خدایا جستجو کــــــردم
دیارِ عشقِ دیــــــــدار و
به مستی زیر و رو کردم
***
شدم بی یاور و غمگیــــن
بجز تو ساحلم دردســـت
هوایِ دلپذیـــــــــــر دل
خنک گردیده و سردست
***
سفر کردی دیــارِ دور
منو تو غصه پیچونــدی
درونِ دشت و صحرایت
منو بی کلبه خوابونـدی
***
چشیدم تلخــــیِ دردت
عسل در ذوق دل چسبید
تو شیرین دردِ غمهایـت
مشامم عاشقی بوییــــد
***
برو دیگه نمی بینـــــــم
چشای مست و بیــدارت
تو دریا و نسیمــــــت را
کشوندی دل به دیدارت
***
منم اینگونه فهمیـــــدم
به درد عاشقی مستــــم
جوونی در به در کــردم
خجل شد بوسه تو دردم

جاسم ثعلبی ۱۹/۰۲/۱۳۹۱