یه جاده

یه جاده تا ته حسرت

یه رفتن از سر عادت

من از یاد تو پر میشم

تو این تاریکی و رخوت

###

یه شهری که ازم دوره

مث فانوس کم نوره

بازم این راهو گم کردم

پرم از حس دلشوره

###

شدم بوفی که میدونه

یه عمری کور میمونه

تو اوج درد و دلتنگی

بازم آواز میخونه

###

میرم راهی فردا شم

میرم با غصه تنها شم

میرم همراه این جاده

که تو آغوش شب جاشم

https://www.academytaraneh.com/4312کپی شد!
847
۱۰