یه روزی پر میکشم به آسمونِ خاطره
بغضمو جا میذارم توی حصارِ حنجره

میرم و سر میذارم رو شونه ی ستاره ها
دیگه نیست منتظرم نگاهی پشتِ پنجره

یه روزی میرم از این شهرِ پر از دوز و فریب
تا که تو راحت بذاری دست تو دستای رقیب

عطرتو گم میکنم تو این عبورِ بی نفس
پا میذارم رو دلم , این دلِ بی تابِ غریب

تو نباشی من دیگه خدای احساس نمیشم
یه سبد ترانه از جنسِ گلِ یاس نمیشم

تو نباشی کم میارم نفساتو هر قدم
عاشقِ برقِ نگاهِ مثلِ الماس نمیشم