چراغ خاموش

حضور تو داره کم کم         برام بوی سفر میده

نگاه سردو بی روحت       به من اینو خبر میده

چراغ خاموش داری میری    شبونه از کنار من

نمیگی با منه عاشق       دلیلت رو ازاین رفتن

نگاه من پر از ابره          پر از ابرای بارونی

بازم غصه داره آروم       میاد اینجا به مهمونی

تو میری از کنار من          دلیلش رو نمیدونم

دیگه حتی توی چشمات    من حرفاتو نمی خونم

منو پس میده قلب تو      به اون دنیای پر غصه

من اصلا فک نمی کردم      جداشیم ما ته قصه

تو فکر رفتنی اما             من اینجا فکر تنهایی

به فکر لحظه ی مرگه    شب و روزهای رویایی

تو داری میری و قلبم    بازم ویرون میشه اینجا

بازم تو چشمهای ابریم   پراز بارون میشه اینجا

خدا پشت و پناه تو         حالا که  بر نمی گردی

برو اما با این کارت     به من بدجوری بد کردی