رفیق نیمه راه

قدرتت خیلی زیاده
منو خوب مچاله کردی
میدونم جدّیه اینبار
رفتی دیگه برنگردی

لحظه ی جدایی ما
آسمونم گریه میکرد
حیفِ اشکای قشنگی
که به پات، حرومشون کرد

خیلی جات خالیه اما
دیگه هیچ فرقی نداره
تو چه باشی چه نباشی
اشک از این چشا میباره

اگه تقدیر من اینه
نمیخوام زنده بمونم
این چه زندگیه وقتی
که به لب رسیده جونم!

تو رو به خدا سپردم
برو خوشبخت شی الهی
کاش از اول میدونستم
که رفیق نیمه راهی

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/3096کپی شد!
1141
۲۴