دوست حقیقی
تو دلم یه حرفی مونده
که به هیچکسی نگفتم
پای این همه سکوتم
خیلی طعنه ها شنفتم
—————
دل ساده مو گذاشتم
به نشونه ی رفاقت
کسی قدرشو ندونست
قدر این همه صداقت
—————-
حیف این دلم که خون شد
با هزار تا زخم کاری
همه زخمامو گذاشتم
تا بمونه یادگاری
—————–
هر چی گریه کردم انگار
کسی تنهاییمو نشنید
هر چی درد کشیدم اما
کسی دردمو نفهمید
—————–
بی کسیمو نامه کردم
اونو دست باد سپردم
روزایی که تنها بودم
دونه دونه شو شمردم
——————
توی انتظار یک دوست
که حقیقیه نه تو زرد
روزگار بی مروت
منو پیر و داغونم کرد
آنیتا نجفی
سلام...گل گفتی!!! =D>
سعیده پورمحمد
نظر منو که می دونی، بازم بگم؟! ;)) لایک شد :-) @};-
جاسم ثعلبی (حسّانی)
عالی بود درود بر شما لایک @};-