توی دستام یه کلیده که شکسته
روبروم,پشت سر من درا بسته
میگن افکار پلیدم همه شومه
هرچی قفل بی کلیده پیش رومه
شب و وحشت یه لباسه تو سیاهی
چقدر تیره و تلخه روسیاهی
توای و یه ماسک دلقک رو قیافت
منم و یه ذهن تاریک,پر آفت
تو ای و خنده ی زورکی رو لبهات
من وتردیدی که میکنم به حرفات
من یه چاقو دارم و تو یه نوشته:
میزنم چاقومو تو قلب فرشته.
پر و بالم پره خاکه ,تو سبکتر
یه روز آروم روی شونه هام بپر…
ازنقدهای خوب دوستان خوب تشکر میکنم.
سید جعفر سجادی جاغرق
سلام من هم اومدم نقد بشم همراهیم کن من تازه واردم کمکم کن @};-
اعظم اکبری
سلام توی دستام یه کلیده که شکسته این مصرع خیل عالی ارتباط گرفته بود و خودش به تنهائی خالق یک تصویر عمیق و جوندار بود @};- هرچی قفل بی کلیده پیش رومه با این که تصوی تکراریی اما با کلام شما گیرائیش بهتر بود اما شعر یه ویرایش کوچولو می خواد برا نشستن کلمات کلیدی با سپاس و احترام
مینا ملکی
خیلی عالی بود... @};-
مریم جلائی
@};- @};- @};-
جاسم ثعلبی (حسّانی)
سلام دوست عزيز خواندم و لذت بردم درود بر شما لايك @};- =D>
محمددوستدار
زیباست... =D> =D> =D>
امید منتظری
خوب بود دوست من فقط بازم تیرس کارت البته خوبه ها اما این تیرگی رو سعی کن برای مسائل اجتماعی هم به کار ببری لایک
امیر علیزاده
سلام یوسف جاان..زیبا بود اما اگه با کلمات بیشتر بازی میکردی خیلی زیباتر میشد..ممنونم @};- @};-
پرویز کدخدایی
سلام... تصویر سازی تونو خیلی دوس داشتم ... مرسی که می سرایید @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن