بنی آدم…
عذر بدتر از گناه آدمها / عضو ناجور خلقتم شاید
فکرشُ بکن! توو این گیر و دار / گاو من دوباره باز، میزاید!
واسهی سن و سال من دیره / که یه کم دیگه زندگی کنم
سوت وقت اضافه رُ زدی / تا باز دوباره بچگی کنم
از تخته سیاه و گچای سفید / تا دفترایی که خطْ خطیَن
زنگ آخر و یه قوطیِ واکس / توو کوچههایی که پا پَتیَن!
خندههام توو هَف سالگیش مونده / گریههامُ خیلی کِش آوُردم
از میون نیمکتای کلاس / باز طعمِ خیسِ خطکش آوُردم
موضو همیشه علم و ثروت بود / من ثروتُ انتخاب میکردم
از سایزهای مختلف لگد خوردم! / از حرف خودم که بر نمیگردم
هر روزُ با جریمه سَرکردم / شبهامُ با فِرچه برق مینْداختم!
لعنت به ازدحام آدمها / هر بار بلیطِ بختُ میباختم
عذر بدتر از گناه بنیآدم / عضو مصنوعی پیکرم شاید
گاو من زیر زایِمان مُرده / گاو تو همیشه خوب میزاید.