مداد عشقو بردار بکش تو نقش لبخند
رو صورت اسیری که زخمیه تو این بند
بندی که از تبار غربت و جنس غصه س
واژه به واژه تلخ و تعبیر شوم قصه س
راهی واسه فرار نیست باید اسیر بمونم
تنها و بی نشونه از عشق تو بخونم
بخونم و بمونم تنها میون این بند
رو صورتم بمونه حسرت نقش لبخند
برس به داد زخمی راه گریز نداره
همدم بغض و گریه س پاییز بی بهاره
هدیه بده به دستاش مخمل ناب عشقو
پاک کن تو از وجودش این نانوشته مشقو
حسین خلیفه
سلام تسلطتون رو قافیه خوب بود اما لبخند وبند دوبار قافیه گرفتین در 6 بیت شعر که جالب نبود وزن هم سنگین بود وکند مانا باشین
محمد کوهیان
سلام عزیز بسیار لذت بردم و عاشقانه مخملی زیبایی بود.
صدیقه میری
=D>
مریم جلائی
سلام جناب کزازی ترانه ی خوب و زیبایی بود با مهر @};- @};-
اعظم اکبری
سلام ترانه ای معترض و گویا رو از شما خوندم خوب شروع شده @};-
حامد تقی خواه
خوب بود اما یکم ساد ه بود
پرویز کدخدایی
سلام... خواندمتان... کار زیبایی بود ... بدرود @};-
جاسم ثعلبی (حسّانی)
سلام لذت بردم درود @};-
سمیه سجودی ( نیاز )
سلام ترانه ی خوبی از شما خواندم @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن